hatırladım, suyun üzüntüyle uçuşunu yazın
yağmur duası doldurulmuş bir şişe,
çocuk dirseklerinden dikiz aynaları, kirli boyun, abi bi lira.
ne zamandır bir sahabe yerine akbil basmadım.
evet yavrum sen söyle arkadaki:
-soruların kapaklarını çöplere atmamalıyız.
-lezzetleri tahrip edip acılaştıran,
pet şişeyi sıklıkla hatırlayınız.
…
doktor ameliyat diyor bu yaşadığımıza
toplanan mavi kapakları bundan
Akdeniz’e atmak gerektir
Halep saçının zulasında, üzgün
tekerlekli bir sandalyeyle de olsa dönecektir.
Şiirin tamamını İtibar’ın Mayıs sayısında okuyabilirsiniz.
